رجوع در طلاق خلع نوبت اول ، سوال : زوجه در طلاق خلعی ، مهریه خود را به زوج بذل مینماید ، پس از طلاق و درایام عده به مبذوله خود رجوع می کند . در این صورت آیا زوجیت دارد ؟ به شکلی که اگر زوج به زوجه رجوع نکرد ، مهریه به زوجه برسد ؟ و نیز ایا سایر احکام رجعی از قبیل نفقه زوجه یا توارث بر ان بار میشود ؟

پاسخ :

این طلاق ، از حالت « خلعی » به «رجعی » تبدیل میشود و تمامی احکام طلاق رجعی نیز بر ان بار میشود طلاق رجعی هم طلاقی است که طی ان ، ازدواج به طور کامل از بین نمی رود وتا زمانی که مدت عدۀ زن ( سه طهر ) سپری نشده باشد ، مرد میتواند رجوع کند و زندگی زناشویی را بدون نیاز  به ازدواج مجدد ادامه دهد . اتفاقا زن تنها در همین موارد که با بخشیدن مال به شوهر ، رضایت او را برای طلاق جلب میکند ، میتواند با مطالبه مالی که به شوهر بخشیده است ، به او امکان دهد از حق رجوع استفاده کند . رجوع در طلاق خلع نوبت اول

جستار مربوط  انواع طلاق
طلاق خلع و مبارات

خُلع و مُبارات دو نوع طلاق توافقی در فقه و حقوق اسلامی است که در آن زن با واگذاری مالی به شوهر از وی طلاق می‌گیرد. این طلاق مربوط به زمانی است که زن از شوهر به قدری تنفر پیدا کرده باشد که حاضر شود با پرداخت پول از قید همسری وی رها شود. این مال ممکن است مهریه زن یا معادل آن باشد، به همین جهت در فرهنگ عامه از عبارت «مهرم حلال و جانم آزاد» در اشاره به این نوع طلاق استفاده می‌کنند.

مالی که در طلاق خلع و مبارات به شوهر پرداخت می‌شود عِوَض یا فدیه نامیده می‌شود. این طلاق از نوع طلاق بائن است یعنی شوهر حق رجوع ندارد، مگر آنکه زن پشیمان گشته و مال خود را پس بگیرد. زن در مدت عده حق رجوع به عوض را دارد و در صورت این کار طلاق بائن به طلاق رجعی تبدیل می‌شود.

طلاق خلع

خُلع از ریشه از خَلع به معنی کندن و درآوردن است. در طلاق خلع شوهر خالع و زن مُختَلَعه نامیده می‌شود. مالی که زن به شوهر می‌دهد ممکن است مهریه، معادل مهریه یا مبلغی کمتر یا بیشتر از آن باشد. ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی ایران طلاق خلع را اینچنین تعریف کرده‌است:

طلاق خلع آن است که زن به واسطهٔ کراهتی که از شوهر دارد، در مقابل مالی که به شوهر می‌دهد، طلاق بگیرد، اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن یا بیشتر یا کمتر از مهر باشد.

طلاق مبارات

مُبارات به معنی بیزار شدن از یکدیگر است. تفاوت این طلاق با طلاق خلع این است که در مبارات تنفر زن و شوهر دوجانبه است، از همین رو عوض طلاق نمی‌تواند از مهریه بیشتر باشد. در این نوع طلاق زوجین باید بر سر تمام موضوعات از جمله حضانت فرزند، مهریه، جهیزیه و… توافق کنند. در غیر این صورت دادگاه در مورد آن ها تصمیم گیری خواهد کرد.